STOP SOS logo

Als ik nu geen hulp zoek, dan word ik niet meer wakker

Ruben (34),
Ervaringsdeskundige, bijna 7 jaar clean

Het verhaal

“Ik ben te jong om dood te gaan. Ik wil leven.”

“Ik heb meerdere keren hulp gezocht, maar nooit vanuit mijzelf. Meestal om de autoriteiten of mijn familie van mijn nek te krijgen. Ik ging weer gebruiken zodra ze even de andere kant op keken.

Tot ik besefte: als ik nu geen hulp zoek, dan word ik niet meer wakker. Toen was ik 27. Ik dacht: ik ben te jong om dood te gaan, ik wil leven! Vanaf dat moment is mijn leven helemaal veranderd.”

Rico portret

“Ik gaf eerder altijd andere mensen de schuld van mijn problemen”

Ruben, ervaringsdeskundige, bijna 7 jaar clean

Rico & Ruben

Video Ruben

“Ik ben oom geworden en ik kan nu kadootjes kopen, want ik heb geld”

“Ik heb in mijn leven veel mooie, maar ook veel moeilijke momenten gekend, waardoor ik naar drugs greep om mijn gevoel te verzachten. Op mijn vijftiende ben ik begonnen met drinken, gewoon met vrienden, zoals iedereen. Dat verlichtte mijn stress, over mezelf en over mijn familie. Mijn vrienden hadden connecties met dealers om aan coke te komen en als we flink waren doorgezakt dan snoven we wat. Toen ik zelf dealers ging bellen en in mijn eentje drugs ging gebruiken, begon ik het heel anders te ervaren. Ik was heel onrustig in mijn hoofd en coke gaf mij rust. Ik moest meer hebben, maar het is erg duur. Om aan geld te komen ging ik stelen. Ik ging liegen en bedriegen, ik kwam de dag erna mijn bed niet uit en ik werd heel onbetrouwbaar.

Web van leugens

Ik viel enorm af en werd paranoia. In mijn hoofd waren drugs de oplossing voor mijn problemen. Ik had geen controle, ik kon niet stoppen. Ik zat gevangen in een web van leugens. Ik moest meer, meer, meer. Op alle mogelijke manieren moest ik eraan komen. Daarmee heb ik mezelf en heel veel mensen om mij heen beschadigd. Ik heb meerdere keren hulp gezocht, maar nooit vanuit mijzelf. Meestal om de autoriteiten of mijn familie van mijn nek te krijgen. Ik ging weer gebruiken zodra ze even de andere kant op keken. Tot ik besefte: als ik nu geen hulp zoek, dan word ik niet meer wakker. Toen was ik 27. Ik dacht: ik ben te jong om dood te gaan, ik wil leven! Vanaf dat moment is mijn leven helemaal veranderd.

Ziektebeeld

Ik ging naar een privékliniek, want ik vond mijzelf natuurlijk geen junkie. Toen ik daar binnenkwam werd mij verteld dat verslaving een ziektebeeld is en dat gaf mij heel veel verlichting. Ik snap nu waarom ik niet kon stoppen, maar tegelijkertijd wilde ik niet ziek zijn. De kliniek heeft me erg geholpen. Ik heb met mijn familie meer binding gekregen en heb mijn excuses aan hen aangeboden. Zij hebben hun kant van het verhaal aan mij kunnen vertellen en dit keer luisterde ik ook. Ik gaf eerder altijd andere mensen de schuld van mijn problemen. Het lag nooit aan mij. Maar er was maar één factor van belang en dat was ikzelf. Daar lag dus ook de oplossing voor een mooi leven. Eenmaal buiten de kliniek kwam ik weer in mijn oude omgeving, met oude verleidingen en gedachten. Ik ben direct naar zelfhulpgroepen gegaan om lotgenoten te vinden. Er waren mensen daar, die veel langer clean waren dan ik. Zij hadden al een nieuwe manier van leven ontdekt en zij vertelden me hun verhaal. Daar heb ik heel veel aan gehad.

Kadootjes

Ik ben nu weer een broer voor mijn broers, die hebben heel wat voor me op moeten lossen. Ik ben oom geworden en ik kan nu kadootjes kopen, want ik heb geld. Ik kan weer werken, ik ben weer betrouwbaar, ik ben punctueel en ik ben weer trots op mezelf. Ik heb weer doelen kunnen stellen. Ik heb een opleiding afgerond, ik heb vier jaar in het buitenland gewoond, waar ik ook meetings heb gevolgd. Ik ben nu bijna zeven jaar clean en ik ga nog steeds naar meetings, ik deel mijn ervaringen met anderen. Als ik goed voor mezelf zorg dan sta ik stabieler in het leven.”

Je bent niet alleen

Er is een oplossing

Heb je hulp nodig om de eerste stap te zetten om van de coke af te komen? Je hoeft het niet alleen te doen. 

“Als je kind verslaafd is, dan is dat voor ouders intens en intens verdrietig”

Carla (58), verpleegkundige en therapeut, moeder van Maarten
Verdrietige moeder